eigen keuzes

Ik ben weer van voor af aan begonnen met het paddisonprogram, waar ik al 6 maanden mee onderweg was.

Na een 2-daagse detox eet ik weer 10 dagen een heel beperkt dieet van veel bladgroenten, kiemen, zeewier, bataat, quinoa en boekweit. Dus geen ‘triggers’ als suiker, koffie, zuivel, vlees, vis, gluten, olie en eerst ook geen fruit.

Na deze dagen ga ik stap voor stap meer voeding toevoegen en kijken hoe mijn lichaam reageert. Het doel van deze fase is om de darmen van binnenuit te helen en terug te keren naar een staat van homeostase door middel van specifiek daarop uitgezochte voeding. En hiermee dus de onderliggende oorzaak van reuma aan te pakken.

Waarom nog een keer? Is dat niet wat extreem?

Ja best wel he… Maar dit is wat mijn intuïtie mij vertelt. Nogmaals dit proces doorlopen voor extra focus en een bredere basis om ‘once and for all’ grip de krijgen op deze ziekte. Zodat de zware medicatie aan de kant kan en ik klachtenvrij en vol vitaliteit het leven kan vieren.

Vorig jaar ging de knop om: “I’ll do whatever it takes”. Dat ging niet zomaar, dat is een proces van jaren geweest. Als zo lang ben ik bezig met deze zoektocht naar heling. O.a. via voeding en allerlei suppletie. Ik dacht dat met de 80/20 regel het wel zou werken. 80% je houden aan een gezonde leeftstijl en 20% heel bewust genieten van iets minder gezonde dingen. Wat mij betreft nog steeds een prima standaardregel bij het aanpassen van je leefstijl.

Maar helaas, voor mij hielp dit niet genoeg. Ik moest er voor 100% voor gaan. Dus niet een keer even een patatje of een kopje koffie. Nee compleet het roer om.

Verantwoordelijkheid & eigen autoriteit

Dit deed ik door de verantwoordelijkheid over mijn gezondheid, heling en leven te pakken. Me niet langer te laten leiden door de uiteenlopende visies van anderen, maar te vertrouwen op mijn eigen intuïtie en autoriteit.

Luisteren naar een externe autoriteit is zo diep geworteld in onze maatschappij. Denken dat iemand anders (de arts, de overheid, je leraar) het beter weet voor je dan jijzelf. Natuurlijk hebben deze mensen waardevolle kennis, maar resoneert deze kennis ook met jou? Wat zegt je intuïtie, je ‘inner wisdom’?

Naar dit gevoel luisteren vraagt moed. Buiten de gebaande paden treden en andere keuzes maken dan de overheersende mening van de groep, de community, de maatschappij waarin je leeft. Dit is spannend, want hiermee wordt onze oerangst getriggerd: de angst voor uitsluiting. Een doodangst. Want wanneer je in de oertijd uitgesloten werd van de groep zou je dat niet overleven.

Gelukkig leven we niet meer in de oertijd en om te groeien en jezelf te ont-wikkelen is het (soms) nodig om de veilige haven van ‘de groep’ te verlaten, zelf bewuste keuzes maken en zo je eigen unieke pad volgen. Vol vertrouwen.

Dit geeft enorm veel vrijheid en kracht. ???