Surrender

7 maart 2018

** Vooral doorgaan…. ???**

Afgelopen anderhalf jaar stond ik zo’n beetje constant in de 5e versnelling. Na de geboorte van onze jongste dochter heb ik vrij snel mijn opleiding en shiatsupraktijk weer opgepakt. En daarnaast nam ik een collega waar. Natuurlijk kon dat allemaal! Allemaal zaken waar ik enorm veel energie van krijg en waar absoluut mijn hart ligt.

Maar dit gecombineerd met een jong gezin bleek een enorme uitdaging…. Want mama zijn van 2 kleine meisjes is een dikke full-time baan. Super mooi, enorm verrijkend en ook 24/7.

“Mama, mama, mamaaaaaaaah! Ik wil een koekje, ik wil naar buiten, ik wil tekenen, ik wil NIET meer naar buiten, mama ik heb dorst… Mamahaaa mijn luier is vies. Oh de baby is wakker.. shoot we moeten eten… Mamaaa..! Even wachten hoor de telefoon gaat. Nee! Niet met je vieze handen aan die gordijnen! Nee…he…”

Een kleine impressie  Half 8 ’s avonds is het eindelijk rustig (for the time being) en dan gaat óf de praktijk open, óf de laptop. Mailtjes beantwoorden, administratie, even die vriendin bellen…. zooo moe… maar nog maar even door wat dit MOET echt af. Oh nee.. de was moet ook nog….en wacht, hoor ik daar gehuil?

Uitgeput doorgaan en toch blijkt er telkens nog een beetje rek in te zitten. De volgende dag staan de kindjes om 6.15 uur weer naast het bed en begint de dag om vervolgens weer 15 drukke uren te draaien. We gaan vooral door, want dat moet!

Wanneer is de rek er dan uit? Hoe lang kan iemand door op wilskracht? Nou best lang in mijn geval (misschien juist wel door mijn uiterst ontspannende baan). Maar niet oneindig….

En als je niet luistert naar de signalen van je lichaam (of omgeving..lees: wijze partner ?), dan zoekt het universum wel een andere manier om je in de rust te krijgen…

KRAK! Hoorde ik vorige week dan ook toen mijn hand verkeerd neerkwam en jahoor…gebroken.

Goede actie als shiatsutherapeut en met een jong gezin.?? Heel handig! Hoe verschoon je bijvoorbeeld een druk bewegende dreumes met 1 hand? En hoe doe je dat met aankleden? Was opvouwen? Koken? Wegbrengen, ophalen, …..? Gelukkig heb ik in sommige handelingen al aardig wat handigheid gekregen en krijgen we veel hulp van lieve familie, vrienden en buren. Thank you so much! ??? Maar voor het geven van shiatsu heb ik echt mijn beide handen nodig. Dus helaas, voorlopig even geen behandelingen.

Naast de fysieke pijn, ‘de waarom nou’s en de ‘oh’s, hoe komt het allemaal?’, voel ik ook een diep vertrouwen dat dit met een reden gebeurt en dat dit juist veel moois gaat brengen.

Het is een pijnlijke, harde maar ook mooie les van het universum om uit de actie te komen, de controle los te laten en me over te geven aan wat is. Om hulp te vragen en te mogen ontvangen.

Vanuit de Yang naar de Yin…☯️

Eigenlijk wat ik met de shiatsu en healing anderen laat ervaren. En nu mag ik het eerst zelf gaan doorleven.

Het mag en komt ook allemaal (in de juiste vorm), maar hoeft niet nu direct… alle tijd!

I surrender ?

Ps. Ode aan mijn overurendraaiende superhero en superpapa!

Reageer

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.